با سلام و خسته نباشید
سریال یخدون پاپا و خانه پدربزرگ و کلی خاطره سازی برای من که ۱۲ سال اونجا زندگی کردم و بزرگ شدم . الان که این سریال رو از نت می بینم یاد تمام خاطراتی می افتم که اونجا داشتم . یاد ماه رمضان و سفره های افطار این حیاط و اون حیاط ؛ یاد سالهای جنگ ؛ یاد کتابهای سبز و ابی و صورتی تجوید حاجاقا ( پدربزرگم) که وقتی از چاپخونه می اومد و ما می رفتیم کمک پدربزرگ و اونا رو مرتب میکردیم . یاد اون پله ها که با طناب تاب درست کرده بودیم و دخترعموها و پسرعموها بازی میکردیم . یاد ۱۸ آذر ۶۹ که پدربزرگ فوت شد و از سر کوچه تا دم در منزل کلی جمعیت وایساده بود ؛ بهتره بگم یاد تمام خاطرات خوش دوران کودکی .
کاشکی میشد فقط یک ساعت برمی گشتیم به اون دوران
با تشکر
خدانگهدار